Poëziepodium 17 april 2016, een verslag

Bibliotheek Rotterdam, 4e etage

.

Verslag van een Vlaams/Nederlands podium

Op zondag 17 april was het tweede reguliere podium van Ongehoord! In 2016. Dit keer een min of meer thematisch podium met daarop Poëziebusdichters die in 2015 met de poëziebustoer hebben meegedaan, aangevuld met een deelnemer uit de komende editie namelijk Infinite Joy.

Infinite Joy trapte het podium af. Deze jonge Vlaamse slamdichter is muzikaal, overdonderend en knalt zijn teksten eruit alsof het een grote noodzaak is ervan af te komen. In het West Vlaams dialect en in het Engels is zijn voordracht niet alleen een plezier voor het oor maar zeker ook voor het oog. Denk er een beat bij en je luistert naar rap of hip hop. Zijn teksten zijn maatschappijkritisch maar tegelijkertijd doet hij aan een stevig stukje soul searching met als hoogtepunt zijn gedicht over zijn woonplaats Oostende; koningin der badsteden.

Meteen hierna betrad de eveneens Vlaamse Sven de Swerts het podium. Ook al zo’n begenadigt dichter en slammer.  Op het ene moment breekbaar en gevoelig om dan ineens met veel volume aanzwelling de dingen ‘in your face’ te brengen.  Op deze manier grijpt hij je aandacht en laat deze niet meer los tot de laatste regel van het laatste gedicht.

Het muzikale gedeelte werd verzorgd door Iris Penning. Van haar pas uitgebrachte CD ‘Spreken met suiker’ bracht ze een aantal nummers.  Met akoestische gitaar maar ook met behulp van elektronica waarbij ze steeds haar eigen stem of gitaarspel opnam om vervolgens in een loop af te draaien. Iris weet zelfs van haar soundcheck iets moois en muzikaals te maken. Poëtische teksten in combinatie met een prachtige zuivere stem en gitaarspel. Uiteraard deed ze haar ‘hit’ uit de Poëziebus tour ‘Waarom’ maar ook een heel nieuw nummer.

Daan Taks, de nachtdichter uit Tilburg bracht  krachtige poëzie uit zijn laatste bundel . Het gedicht ‘Vrijheid van meningsuiting ’was indrukwekkend. Omdat een dichter ook naar zijn werk moet, zo vertelde hij, deed hij tijdens de fietsrit altijd veel inspiratie op. Voorbeelden hiervan  ‘Ochtendritueel’ en ‘Excuus voor mijn vrienden’. En hoewel Daan zegt dat hij niet zo van poëzie houdt blijkt dat niet uit zijn voordracht.

Marijke Hooghwinkel maakt in haar poëzie gebruik van haar intuïtie en beeldend taalgebruik. Ze speelt tijdens haar voordracht met woorden en haar afsluitende gedicht ‘Boodschappenlijstje II’ is een sterk staaltje associatieve dichtkunst.

Gust Peeters, de derde Vlaamse dichter brengt een bijzonder en kort  en puntig gedicht over de vrouw, een mooi rijmend gedicht over de kat, licht humoristisch en ironisch maar steeds zeer rustig en vol aandacht voorgedragen met goed gekozen pauzes. Gust Peeters brengt zijn poëzie op een manier waarvan je denkt dat hij dit doet om het goed in je hoofd te prenten. Zijn laatste ‘duo gedicht’ draagt hij samen voor met Iris Penning.

Op het open podium meer Poëziebusdichters zoals Irene Siekman en Rotterdamse Keet maar ook Albert Prins, Wilma Blanken, Joop Alleblas, de slamdichter Noctu (meegekomen met Infinite Joy) en Paulien van der Heijden.

.

Iris P

Gust P

Infinite J

Sven de S

Daan T

Marijke H

Advertentie

Verslag van het Oktoberpodium

Melancholie en vervreemding

 

.Ongehoord! Poëziepodium, 12 oktober 2014, een verslag

De voorzitter van Ongehoord! opende zoals altijd met een gedicht dat met de actualiteit is verbonden. In dit geval de opening van de Markthal aan de Hoogstraat in Rotterdam dat  voorheen (door het bombardement in de oorlog) als een gapend gat midden in de stad lag. Het gedicht erbij was van Hanny Michaelis met de titel ‘Op zondag’.

 

Als eerste dichter trad Karin van den Bos op, beter bekend als Rotterdamse Keet. Sex, drugs, rock & roll en Rotterdam, dat is Karin in een notendop. Ze dicht over haar eigen ongemakken, de Kuip en de laatste doos en dit allemaal op haar heel eigen manier, Rotterdams, recht voor zijn raap.

 

De gedichten van Geraldina Metselaars zijn meer prozaïsch van vorm en stijl. Persoonlijke gedichten, beschouwelijk en intiem. Over de gekte van dagelijkse bezigheden en hoe je je daarin staande kan houden.

 

Kobus Carbon is geen onbekende van Ongehoord! Zijn gedichten over een ouwe man en over dementie kenmerken zich door een melancholische toon. Als Kobus een luchtig gedicht aankondigt blijkt ook dit weer een melancholische ondertoon te hebben. En dan is daar ineen een sonnet, met een kwinkslag als intermezzo, want ook in het gedicht Woorden (en de gedichten die daarna komen) klinkt de serieuze toon, die de poëzie van Kobus kenmerkt, door.

 

Het muzikale gedeelte wordt verzorgd door Michel Ebben, singer-songwriter. Met zijn bijzondere stem, een kruising tussen die van Tom Waits en Bruce Springsteen, zingt en speelt Michel onvervalste Americana, sfeervol en rauw maar integer en eerlijk.

 

Esther Porcelijn dicht heerlijke ongegeneerde poëzie over kleine dingen en grote zaken. Straight in your face poetry. Een bijzonder gedicht over een meisje met een pop wordt achterstevoren in de tijd voorgedragen (als deel 1 van een duo gedicht). In het eerste deel van het gedicht word een zenuw bloot gelegd en in het (korte) tweede deel wordt de wond volledig open gelegd. De poëzie van Esther kenmerkt zich (in de door haar vandaag gekozen gedichten) door herhaling als stijlmiddel en ze weet desondanks steeds te blijven boeien.

 

Sacha Boom was de prozaschrijver van deze editie. Een bijna surrealistisch verhaal over twee vrouwen met een flinke dosis supsence doet me denken aan de films van Alex van Warmerdam. Het tweede korte verhaal over een oude man en een volhoudende “ik” is verassend en het laatste verhaal over een tatoeage en de ontroering daarover is juist weer heel down to earth.

 

Op het open podium vier dichters te weten Marjolein Degenaar, Wilma Blanken, Margje Ottevanger en Tim Albers.

esther

Esther Porcelijn