Fotoverslag Zomerpodium Ongehoord!

Rob Hilz

Dankzij een aantal bijzondere dichters, een prachtige singer-songwriter en haar vriend en dankzij het in grote getale opgekomen publiek over de hele middag was ook de afgelopen editie van het Zomerpodium van Ongehoord! een groot succes. Dank ook aan de bewoners en organisatie van de Jacobustuin, presentator Maiko, en Inge en Edwin voor de catering. Bijzondere dank gaat uit naar, wat we toch een beetje als onze huisfotograaf zien, Rob Hilz voor de prachtige volgende fotoserie.

Dichters: Peter Swanborn, Daniëlle Zawadi, Gerda Posthumus, Lies Jo Vandenhende en Philip Volkaert. Muziek: Ylka Kolken en Jim. Open PodiumEddy Geerlings, Joz Knoop, Joop Schols, Wilma Blanken, Hein van den Assem, Dave Bouw en Gideon Borman. Foto’s: Rob Hilz.

Zomerpodium; een terugblik

Jacobustuin 2016

Om twaalf uur zat dichter Lotte Dodion al te wachten bij het betreden van de tuin. De vogels klonken als vanouds; hard, vrolijk en bereid elke poëtische oprisping te voorzien van een achtergrondgeluid dat zo past bij optredens in de Jacobustuin.

Het Zomerpodium was opnieuw te gast bij de lieve bewoners en omwonenden van deze kleine oase in de roerige binnenstad van Rotterdam. De voorspelde regen bleef, op wat vrolijke spetters tijdens de voorbereidingen, weg en de temperatuur was, eigenlijk als vanouds, aangenaam.

Bezoekers aan de open tuinen route vermengde zich met poëzieliefhebbers, de poezen en de kip daartussen. Thijs, de rots in de techniekbranding had , voor het geval dat, een mini pagode opgericht waaronder de dichters en de apparatuur droog zou blijven bij een eventuele regenbui. Die bleef uit.

De hapjes en de drankjes werden gretig afgenomen, poëzie maakt dorstig, en de stoelen en bankjes waren bezet. De dichters en het duo Marco en Michiel streden om het hardst om de aandacht van de toehoorders, die hun appreciatie en enthousiasme gelijkelijk verdeelden over de artiesten.

Iedereen was gelijk, rijk aan indrukken, mooie woorden en zinnen. De sfeer als altijd betoverend, de stiltes als altijd doorbroken door het gefluit van vogels en het geroezemoes van de stad op de achtergrond of door een overvliegend vliegtuigje dat als saluut aan de dichters een extra rondje maakte boven de tuin; het stoorde niet.

Ongehoord! wil graag de dichters Lotte Dodion, Irene Siekman, Alja Spaan, Else Kemps, Marco Martens en Edwin de Voigt hartelijk danken voor hun mooie, indrukwekkende, hilarische, liefdevolle en soms serieuze en donkere poëzie maar ook een woord van dank aan Marco Martens en Michiel van Iersel voor de muzikale omlijsting.

En natuurlijk Thijs, de geluidsman, de bewoners en omwonenden van de Jacobustuin, de vrijwilligers van de bar Inge en Anna en alle bezoekers en geïnteresseerden voor opnieuw een prachtige ervaring.

En natuurlijk Rob Hilz voor de prachtige sfeervolle foto’s.

Verslag poëzie podium februari

Op een mooie zondagmiddag

Ondanks dat het Valentijnsdag was of misschien wel dankzij waren er weer tientallen bezoekers afgekomen op het Ongehoord! poëziepodium van afgelopen zondag 14 februari. Met recht want het podium was gevuld met mooie dichters en prachtige muziek.

De voorzitter van Ongehoord! Peter de Knegt opende met een korte inleiding over het gebruik van enkel en meervoud in het Nederlands als het gaat om het gebruik van de woorden Media en Aantal.

Daarna was het de beurt aan de eerste dichter Frans Terken. Frans Terken schildert kleine mooie plaatsjes in woorden, allitererend en refererend aan alle zintuigen. Met name het water kwam in een aantal gedichten terug in vele gedaanten. Hij vervolgde met gedichten over zijn geboortestad Heerlen, gedichten voor zijn jongste dochter, over Leiden en over de liefde.

Marijke van Geest, de kersverse streekdichter van het Westland en omstreken droeg liefdesgedichten voor in vele vormen. Marijke maakt prachtig subtiel gebruik van o.a. binnenrijm in haar poëzie zonder dat het er heel direct bovenop ligt dat ze dat doet. Haar voordracht is een feest om naar te luisteren met haar zachte warme stem en gevoel voor melodie en muzikaliteit kreeg ze de bezoekers snel mee.

Liesbeth Mende verzorgde het proza gedeelte van deze middag. Haar (ultra) korte verhalen, soms van maar twee zinnen, het absurde veroorzaakte regelmatig een lach in de zaal. Haar verhalen over een huilend monster, Latte Machiatto en hutspot, rare mannen en een bouvier zaten vol verrassende wendingen, wrang, triest, lief maar vol humor.

Meike Veenhoven verzorgde de muziek. Haar heldere stem en haar pianospel waren volledig in harmonie met de luisterliedjes die ze ten gehore bracht. Over haar geboortestad Utrecht, zondagochtend maar ook over haar voormalige woonplaats Rotterdam.

Na de pauze was het de beurt aan Stadsdichter van Woerden Marco van der Bij die begon met een protestgedicht tegen de aanval op het AZC in Woerden. Marco is als dichter bijna een toeschouwer, een dichter die verslag doet over wat hij ziet en meemaakt.

Tot slot was het de beurt aan Miranda de Haan, stadsdichter van Cappelle aan de Ijssel sinds 1 januari 2016. Speciaal voor een Syrische dichter die zich in het publiek bevond droeg ze haar derde prijswinnende gedicht (bij de Ongehoord! gedichten wedstrijd) voor in het Engels. Ook zij deed een gedicht over Utrecht en het gedicht dat ze speciaal voor Valentijnsdag had geschreven als stadsdichter ‘Met liefde’ waarin de zaal gewillig participeerde. Ze sloot af met een prachtige vertolking van haar gedicht over Rotterdam.

Op het open podium tenslotte droegen José van Zutphen en Niels Snoek een aantal mooie gedichten voor, las Tino van Kampen een paar korte verhalen en een gedicht voor en droeg de Syrische dichter Salem Kafa een tweetal gedichten voor waarvan er een in vertaling door Mascha van Dort werd voorgedragen.

Nadat Meike Veenhoven had afgesloten met een laatste nummer kwam een eind aan een mooie editie van het Ongehoord! poëziepodium.

Foto’s: Jeroen Dahmeijer

Frans

Marijke

Liesbeth

Meike

Marco

Miranda

José

Niels

Tino

Salem

Verslag Ongehoord! poëziepodium van 2 februari 2014

Poëziepodium zondag 2 februari 2014

Het eerste podium van Ongehoord! stond voor wat betreft het eerste deel vooral in het teken van de gedichtenwedstrijd 2013. Nadat voorzitter Peter de Knegt het podium had geopend met een songtekst van de recent overleden Lou Reed, kwamen achtereenvolgens de nummers twee en een van de gedichtenwedstrijd een deel van hun prijs ophalen namelijk een optreden op het podium van Ongehoord!

De nummer twee Paul Marius Borggreve droeg in verwondering gedichten voor over vreemde dingen. Met een koele ondertoon humoristische, deels rijmende, verzen. In de poëzie van Paul kwam regelmatig zijn verleden als student Godgeleerdheid naar boven maar het bleef luchtig van toon.

De winnaar van de Ongehoord! poëzieprijs Anneke Wasscher begon met een ode aan de dichter Slauerhoff gevolgd door een kettinggedicht, een aantal gedichten over een gek en ze sloot af met een paar gedichten over oud en de dood. De Poëzie van Anneke, wel eens getypeerd als melancholiek, waren echter voor iedereen genietbaar waarbij de beelden die ze gebruikt in haar poëzie herkenbaar zijn maar altijd bijzonder.

Vervolgens was het de beurt aan Ria Westerhuis en Delia Bremer. Eerst afzonderlijk van elkaar en na de pauze gezamenlijk met hun bundel Minnezinne. Ria Westerhuis dicht in het Drentse dialect als in het Nederlands, vol alliteraties in gedichten die klinken als liederen over de meest uiteenlopende onderwerpen zoals vrouwen in chocoladebaden, Tom Cruise, de herfst en Nobody’s wife. Delia Bremer haar poëzie ging over vast houden en loslaten, opnieuw beginnen en de cruheid van het leven en de liefde.

Na de pauze deden ze gezamenlijk een aantal gedichten uit Minnezinne, een bundel met erotisch getinte gedichten in Drents dialect waar er inmiddels al meer dan 1300 van zijn verkocht, voor een dichtbundel een enorm aantal, zeker in dialect. De gedichten met een vette knipoog werden door de dames verdeeld in in het huis en buiten het huis waarbij duidelijk was dat ze als duo behoorlijk op elkaar ingespeeld waren.

Remon Beeftink verzorgde de muziek. Als singer-songwriter met alleen een semi- akoestische gitaar wist hij bij elk nummer het publiek te grijpen en te blijven boeien.

Na de muziek was het de beurt aan Robbert Meijntjens. Robbert had er zin in en confronteerde het publiek meteen met een absurdistisch verhaal dat alle grenzen van het betamelijke verkende en erover heen ging. Zijn tweede verhaal was minder grafisch maar had dezelfde snelheid en fantasie.

Jaap Montagne, stadsdichter van Leiden stak zijn verwondering in een virtuoos taalspel. Zijn gedicht competenties over de bureaucratie van een uitkeringsinstantie droop van het cynisme maar bleef in humor en duidelijkheid overeind. In het gedicht ‘Over de revolutie’ deed Montagne in volume en tempo denken aan Johnny van Doorn en Simon Vinkenoog in hun beste tijd. Ook het gedicht in plat Leids werd door het publiek zeer gewaardeerd.

Op het Open podium Wilma Blanken, Yvonne Zegers en vaste huisdichter Rieneke Minderman.

Uit de lange nazit bleek dat publiek en dichters een prima middag achter de rug hadden met voor elk wat wils.